Opgetekende lessen uit acht casussen rond de opvang van asielzoekers in Nederland
In 2015 werd Nederland geconfronteerd met een verhoogde asielzoekersinstroom, met name vanuit Syrië en Eritrea. Dit leidde tot een tekort aan opvanglocaties en een hausse aan initiatieven om dit tekort op te vangen, vooral door diverse crisis- en noodopvangen te openen. Toentertijd is bij de belangrijkste ketenpartners (COA, gemeenten en politie) zeer veel kennis opgedaan over de doelgroep zelf en het beheer rondom opvanglocaties. In opdracht van Politie & Wetenschap voerden wij onderzoek uit naar de ervaringen onder de drie genoemde ketenpartners. Hiervoor zijn acht casussen bestudeerd door documenten te analyseren en gesprekken te voeren. Daarin is niet alleen aandacht uitgegaan naar de rol van deze ketenpartners, maar bijvoorbeeld ook naar de rol van omwonenden van een opvanglocatie en de rol van de media.
De opgetekende ervaringen rondom de asielopvang in 2015 leveren de nodige lessen op. Deze lessen kunnen van pas komen voor de toekomst, mocht er weer sprake zijn van een verhoogde instroom. Zo komt uit de bestudeerde casussen naar voren dat er veel goede lokale initiatieven en samenwerkingsverbanden zijn ontstaan. Toch zijn ook aandachtspunten te benoemen die voor verbetering vatbaar zijn. Al deze ervaringen zijn vervat in concrete handelingsperspectieven voor de toekomst, waar met name het COA, de politie en de opvangende gemeenten van kunnen profiteren.
Auteurs
Jos Kuppens, Lisa Klein Haneveld, Rebecca Rijnink en Henk Ferwerda
Uitgave
Politie & Wetenschap, Politiekunde, nummer 103, april 2020
ISBN 978-90-12405-84-3
Download
Download het rapport
Persbericht
